برقراري ارتباط تله‌پاتيك با حيوانات
تله‌پاتي نيز يكي ديگر از راه‌هاي برقراري ارتباط با حيوانات و دريافت پيام‌هاي آنان است. تله‌پاتي، زباني بي‌كلام و غيرشفاهي است و اين امكان را براي ما فراهم مي‌آورد تا در سطحي بالاتر با حيوانات ارتباط برقرار مي‌كنيم.
فقط در صورت تمايل و آمادگي حيوان به برقراري ارتباط، روان‌شناسي مي‌تواند اطلاعاتي درباره الگوهاي رفتاري معين در اختيار حيوان قرار دهد، يا بيماري‌ها و مشكلات ميان حيوان و صاحب او را تشخيص دهد...

ادامه مطلب...

یکی از روشهای درمانی که چند سالی در کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد ونتایج مطلوبی در این روش کسب شده است و هر روز بر کاربرد ودانش علمی آن افزوده می شود درمان بوسیله حیوانات  خانگی است که به صورت علمی و تخصصی با این نام(Animal-assisted Therapy) خوانده میشود.ولی  در زبان عامیانه به آن درمان بوسیله حیوانات خانگی و مونس انسان که مخفف شده با این نام pet therapy گفته میشود. اما جای تاسف دارد که در کشور ما این شاخه از علم روانشناسی به هیچ وجه مورد توجه قرار نمیگیرد و خیلی افراد با این روش از درمان کاملا بیگانه هستند وبه کرارات گزارش و دیده شده که افرادی که خود رافردی با معلومات میدانند بخاطر عدم داشتن علم  و معلومات در این روش  درمانی بی نظیربرای  انکه  زیر سوال نروند  این روش نوین را مورد تمسخر قرار می دهند و با افتخار هم منم منم میکنند(اینجا همون جایکه باید به این افراد گفت مدرکتو چند خریدی).
تحقیقات گسترده  وپربارمحققان در اقسا نقاط کشورهای مختلف جهان نشان داده که می‎توان پاره‎ای از مشکلات عاطفی و اختلالات روحی,افسردگی ,و پیش گیری الزایمر افراد را بوسیله حیوانات خانگی درمان  و پیشگیری نمود. در علم روانشناسی و روانپزشکی عبارت pet therapy (درمان بوسیله حیوانات همدم) سالها است که در کشورهای دیگر جهان جای گاه خاص خود را تثبیت کرده ولحظه به لحظه علاقه محققان و پژوهشگران برای پی بردن به رمز و راز آن بیشتر اشکار میشود.
تحقیقات محققان بیانگر آن است که برقراری عاطفی و پیوند با حیوان در افراد گوشه گیر ومنزوی آنها را از حالت یکنواختی وسکون خارج نموده و قسمتی از نیازهای روحی انها  را به صورت مداوم  برآورده می‎کند. یک حیوان خانگی  دست آموز می‎تواند با رفتارهایش محبت  و عاطفه صاحب خود را  به سبکی انحصاری جلب نماید وانسان با  برقراری رابطه عاطفی و محبت گونه مداوم  با حیوان مورد علاقه اش، احساسات درونی که همیشه  با آن در ستیز بوده واز بیان خیلی چیزها دچار خجالت میشده ونمیتوانسته در مقابل انسانهای دیگر ابرازشان کندرا تخلیه بیانی کند و از این طریق روح و احساس مبارزگر خجالتی خود را ارضا و خالی نماید.
یکی ازعمده معضلات زندگی های صنعتی و شهر نشینی,احساس تنهایی  ونیافتن مونس  خوبی است که ادمی را  درکندو این مشکل به وفور در میان انسانهای  که بیشتر درزندگی شهری و صنعتی  زندگی میکنند به چشم میخورد. احساس تنهایی در دراز مدت آثار تخریبی زیادی بر روح و روان  و حتی جسم انسانها می‎گذارد و هر چه که به جلو پیشروی کند کم کم انسان دچار افسردگی میشود و زندگی‎اش تحت تاثیر قرار می‎گیرد. در جوامع  وزندگی های  کشور های غربیمدتی است که حیوانات دست آموز و خانگی به خانه‎های آنهاراه یافته و اشخاص زیادی علاقمند به داشتن حیوانات خانگی در منزل خود هستند.. غربی‎ها با نگهداری حیوانات توانسته‎اند قسمتی از خلاء عاطفی خود را اینگونه جبران نمایند.

البته لازم به ذکر است که بگویییم قرار نیست ما هم پیرو  این فرهنگ های کشور های غربی باشیم و از قدیم هم گفته اند هرچیزی جای خود نیکوست

بعنوان مثال تحقیقات نشان می‎دهد کودکان با علایمی از اختلالات روانپریشی و افسردگی هم در درمان با حیوانات خانگی مورد توجه قرار گرفته اند و نشانه‎هایی از بهبودی در بین‏شان مشاهده گردیده است. البته هنوز محققان اختلافاتی در نتایج درمانی این کودکان دارد که به همین سبب زمینه برای مطالعه در این‎باره فراوان است. ضمن آنکه نتایج سودمند حاصل از بکارگیری این روش درمانی در بین کودکانی با معلولیت جسمی و حرکتی و معلولیت های حسی بیشتر مشاهده گردیده است.
بعنوان نمونه‏ای دیگر در ژاپن استفاده از حیوانات اهلی برای التیام روحی معلولان، سالمندان و افراد مواجه با بیماریهای صعب‎العلاج، در حال گسترش است. این‌گونه فعالیت‎ها در ژاپن بیشتر از سوی سازمان‌های غیرانتفاعی (N.G.O.) با هدف ایفای نقشی مفید در جامعه و بصورت داوطلبانه و کاملاً مردمی صورت می‎گیرد.
مرور دستاوردهای حاصل از این فعالیت‎ها نشان می‎دهد که نقش التیام‏‎بخش حیوانات اهلی در روحیه افراد معلول یا سالمندانی که در خانه سالمندان زندگی دایمی دارند، بسیار پررنگ است. افراد معلول یا سالمندانی که در آسایشگاه‌های سالمندان نگهداری می‌شوند، به دلیل کم بودن فرصت برای حضور در جامعه، دچار فشارهای روحی “استرس” و یا دلتنگی می‌شوند. تجارب درمان بوسیله حیوانات (Animal-assisted Therapy) نشان داده پس از آنکه معلولان یا سالمندان با حیوانات اهلی از نزدیک برخورد کرده‎اند، روحیه آنان دگرگون و از گوشه‌گیری گریخته و لبخند بر روی لبانشان آشکار شده است.
حیواناتی که از آنها به این منظور استفاده می‌شود، باید دارای شروط ویژه‌ای همچون بهره‎مندی از سلامتی کامل و گذراندن آموزش‌های لازم باشند. پیش بینی می‎‏شود در آینده نزدیک و به تدریج استفاده از این روش درمانی برای التیام روحی معلولان، سالمندان یا بیماران گسترش یافته و به یکی از محورهای مهم روان درمانی تبدیل شود.
حال که این روش درمانی توسط روانشناسان و روانپزشکان در دیگر کشورها تجربه شده و نتیجه بخش بوده، جا دارد در کشور ما نیز این روش حتی بصورت آزمون و خطا مورد بررسی قرار گیرد، چرا که طبق تحقیقات صورت گرفته در دنیا، مصرف دارو در بیمارانی که تحت درمان به این شیوه قرار گرفته بودند به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و مدت درمان آنها نیز تقلیل یافته است.
در این نوشته سعی بر این بود تا صرفاً بطور مختصر نگاهی کلی به موضوع درمان به وسیله حیوانات داشته باشیم و پرداختن به جزئیات آن و یا ذکر منافع نگهداری از برخی حیوانات و پرندگان در برانگیختن احساس مسئولیت و تربیت کودکان و سایر نقش‎های متصور برای ارتباط انسان و حیوان فرصت‎ دیگری می‌‎طلبد.
ضمناً لازم به ذکر است چون در کشور ما درباره نگهداری سگ و گربه و برخی حیوانات از نظر شرعی یا فرهنگی برخی محدودیت‎ها ، شبهات و حتی در مواردی برداشت‎های نادرست و شایعات وجود دارد، می‎توان تا رفع شبهات بر روی سایر حیوانات نظیر ماهیان آکواریومی و یا پرندگانی نظیر انواع طوطی که در دنیا نتایج درمان به وسیله آنان هم روشن و ثمربخش بوده تمرکز نمود.